خلاصه ای از نکات کلیدی و تغییرات اساسی CPR:
نکات کلیدی و تغییرات اساسی در گایدلاین 2010 AHA در مورد CPR و تهیه های ECC برای CPR بزرگسالان توسط امداد گر غیر حرفه ای به شرح زیر است :
این تغییرات در جهت ساده نمودن آموزش امدادگر غیر حرفه ای و تأکید مستمر به نیاز برای فراهم نمودن ماساژ قفسه سینه اولیه برای مصدوم با ایست قلبی ناگهانی ، طراحی شده اند . اطلاعات بیشتر در مورد این تغییرات در زیر شرح داده شده است .
توجه : در موضوعاتی که متعاقباً بحث می گردد ، تغییرات و یا نکات تأکید در امدادگر غیر حرفه ای که مشابه با این موارد در ارائه در ارائه دهندگان مراقبت های درمانی باشند در داخل ستاره قید شده اند(*)
خلاصه ای از نکات کلیدی و تغییرات اساسی CPR:
نکات کلیدی و تغییرات اساسی در گایدلاین 2010 AHA در مورد CPR و تهیه های ECC برای CPR بزرگسالان توسط امداد گر غیر حرفه ای به شرح زیر است :
این تغییرات در جهت ساده نمودن آموزش امدادگر غیر حرفه ای و تأکید مستمر به نیاز برای فراهم نمودن ماساژ قفسه سینه اولیه برای مصدوم با ایست قلبی ناگهانی ، طراحی شده اند . اطلاعات بیشتر در مورد این تغییرات در زیر شرح داده شده است .
توجه : در موضوعاتی که متعاقباً بحث می گردد ، تغییرات و یا نکات تأکید در امدادگر غیر حرفه ای که مشابه با این موارد در ارائه در ارائه دهندگان مراقبت های درمانی باشند در داخل ستاره قید شده اند(*)
تأکید بر ماساژ قفسه سینه :
(2010 جدید ) در صورتی که فرد ناظر آموزش CPR ندیده باشد . ناظر می بایست تنها به CPR بصورت فشار دستی ( ماساژ به تنهایی ) برای مصدومی که بصورت ناگهانی غش کرده است بپردازد ، با تأکید بر " فشار قوی و سریع " در مرکز قفسه سینه و یا پیروی از دستورات فرد اعزامی از EMS ، نجات دهنده می باشند به CPR بصورت فشار دستی تنها تا زمان رسیدن یک AED و آماده شدن آن جهت استفاده و یا زمانیکه ارائه دهنده EMS یا سایر افرادپاسخگو به مراقبت از مصدوم بپردازند ، ادامه دهد .
تمام امدادگران غیر حرفه ای آموزش دیده می بایست در حداقل زمان ، به ماساژ قفسه سینه برای مصدوم با ارست قلبی بپردازند بعلاوه ، در صورتیکه امدادگر غیر حرفه ای آموزش دیده قادر به اجرایbreath rescue باشد ، ماساژ و تنفس می بایست به نسبت 30 ماساژ در مقابل دو تنفس اجرا گردد . امدادگر بایست به CPRتا زمان رسیدن AED و آماده شدن آن جهت استفاده و یا زمانیکه اعضای EMS به مراقبت از بیمار بپردازند ادامه دهد .
(2005 قدیمی ) : گایدلاین 2005 AHA ، برای CPR و ECC توصیه های متفاوتی را برای امدادگر آموزش و یا غیر آموزش دیده نداشته است ، اما توصیه نموده بود که فرد اعزامی ، دستورالعمل های CPR بصورت ماساژ تنها را برای ناظرین آموزش ندیده فراهم آورد . گایدلاین 2005 AHA برای CPR و ECC مشخص کرده بود در صورتیکه امدادگر مایل نباشد و یا قادر به فراهم نمودن تهویه باشد ، امدادگر بایستی اقدام به ماساژ قفسه سینه ی به تنهایی کند .
علت : اجرای CPR بصورت فشار دستی تنها ( ماساژ به تنهایی ) برای یک امدادگر غیر آموزش دیده آسان تر است و می توان توسط فرد ارائه دهنده مراقبت از پشت تلفن به آسانی راهنمایی گردد . به علاوه ، میزان بقا پس از ایست قلبی با علت قلبی در هر دو CPR ) ماساژ به تنهایی و یا CPR با ماساژ و rescue breah توأم)، یکسان بوده است . علیرغم این برای امدادگر غیر حرفه ای آموزش دیده ، توصیه ها همچنان به اجرای توأم ماساژ و تهویه دلالت دارند . ( فایل ضمیمه انتهای متن را باز کنید)
تغییرات در توالی CPR [B- A-C بجای ABC]* :
2010 ( جدید) : شروع ماساژ قلبی قبل از تهویه :
2005(قدیمی) : توالی CPR بزرگسالان با باز نمودن راه هوایی – کنترل نمودن تنفس نرمال و سپس دادن rescue breath 2 آغاز شده و با سیکل 30 ماساژ قفسه سینه و 2 تنفس ادامه می یابد .
علیرغم اینکه هیچ یک از مستندات منتشر شده از بررسی های انسانی یا حیوانی نشان نداده اند که CPR با 30 ماساژ در دقیقه نسبت به دو بار تهویه منجر به ارتقاء نتایج می گردد ، با این حال ماساژ قفسه سینه موجب فراهم نمودن جریان خون حیاتی برای قلب و مغز می گردد ، همچنین مطالعات بر روی ایست قلبی بزرگسالان در خارج از بیمارستان نشان داده اند زمانیکه ناظر اقدام به فعالیت مثبت احیاء می کند نسبت به زمانیکه هیچ تلاشی برای احیاء نمی کند ؛ میزان بقاء بالاتر است .
داده های حیوانی نشان داده اند که تأخیر یا انقطاع در ماساژ قفسه سینه موجب کاهش بقاء می گردد ، بنابراین تأخیر یا انقطاع در کل احیاء می بایست به حداقل رسانده شود . ماساژ قفسه سینه را تقریباً بلافاصله می توان آغاز نمود در حالیکه تغییر وضعیت (پوزیشن ) سر ، تنفس دهان به دهان ، استفاده از بگ و ماسک جهت Rescue breath همگی وقت گیر هستند . تأخیر در آغاز ماساژ در صورتیکه 2 امدادگر حضور داشته باشد را می توان به حداقل رساند . امدادگر اول آغاز به ماساژ قفسه سینه می کند و امدادگر دوم راه هوایی را باز نموده و جهت رساندن تنفس به محض اینکه امدادگر اول 30 ماساژ قفسه سینه را به پایان برساند ، آغاز می گردد .
در صورتی که تعداد بیشتری امدادگر حضور داشته باشند ، شروع عملیات CPR با ماساژ قلبی، این اطمینان را فراهم می کند که فرد مصدوم این مداخلات حیاتی را به سرعت دریافت می کند و تأخیر Rescue breath مختصر خواهد بود .
تعداد کل ماساژهای دریافتی طی احیاء ، یک عامل مهم تعیین کننده در بقاء پس از ایست قلبی می باشد . تعداد ماساژهای دریافتی توسط سرعت ماساژ و نسبت ماساژ (قسمتی از کل زمان CPR که طی آن ماساژ صورت می گیرد ) تحت تأثیر قرار می گیرد . افزایش در سرعت و نسبت ماساژ ، موجب افزایش در میزان کلی ماساژ های دریافتی می گردد . و بطور مشابه کاهش در سرعت و نسبت ماساژ ، موجب کاهش ماساژهای کلی دریافتی می گردد . در صورتیکه تعداد و مدت انقطاع در ماساژ کاهش یابد ، نسبت ماساژ ارتقاء می یابد و بدین منظور بایستی تعداد و مدت فواصل قطع ماساژ را کاهش داد . بطور مشابه می توان مسافرت با اتومبیل را مثال زد ، هنگام مسافرت با اتومبیل تعداد مایل های طی شده در روز نه تنها توسط سرعت رانندگی شما (سرعت مسافرت ) بلکه توسط تعداد و طول مدت توقف شما تحت تأثیر قرار می گیرد . ( فواصل انقطاع مسافرت) . طی CPR ، شما قصد دارید ماساژهای موثر با سرعت مناسب ( حداقل 100 در دقیقه) و عمق مناسب ارائه کنید . بنابراین به حداقل رساندن تعداد و طول مدت انقطاع در ماساژ قفسه سینه این امکان را فراهم می آورد . از دیگر اجزای یک CPR با کیفیت بالا ، فراهم کردن فرصت جهت بازگشت کامل قفسه سینه پس از هر ماساژ و پرهیز از تهویه ی اضافی می باشد .
حذف قسمت " مشاهده ، سمع و احساس تنفس ".
2010 : مشاهده ، سمع و احساس از توالی CPR حذف گردیده است.
2005 ( قدیمی) : " مشاهده ، سمع و احساس " به منظور ارزیابی تنفس پس از باز نمودن راه هوایی بکار می رود .
علت : توالی جدید : ماساژ قلبی اولیه در CPRزمانی اجرا می گردد که فرد پاسخ نداده و تنفس نداشته باشد و یا تنفس طبیعی نداشته باشد ( همانطور که ذکر شد امدادگر واحد در مورد عملیات CPR جهت مصدوم غیر پاسخگو و بدون تنفس و یا تنفسهای gasping مورد آموزش قرار می گیرد )
توالی CPR با ماساژ آغاز می گردد ( توالیB C- A -) بنابراین تنفس اجمالاً به عنوان بخشی از کنترل و وارسی ایست قلبی پس از اولین گروه ماساژ های قلبی چک می شود ، راه هوایی باز شده و امدادگر 2 تنفس به فرد مصدوم می دهد .
سرعت ماساژ قلبی : حداقل – 100 بار در دقیقه
2010 ( جدید) : جهت امدادگر واحد و یا فرد فراهم کننده مراقبت بهداشتی انجام ماساژ قلبی با سرعت حداقل 100 دقیقه مناسب می باشد .
2005(قدیمی) : ماساژ قلبی با سرعت حدود 100 در دقیقه :
تعداد ماساژهای قلبی دریافتی در دقیقه طی CPR یک عامل مهم و تعیین کننده در بازگشت گردش خون خودبخودی (Rocs) و بقاء عملکرد عصبی ، مناسب می باشد . تعداد واقعی ماساژهای قفسه سینه در دقیقه با سرعت ماساژهای قفسه سینه و تعداد طول مدت انقطاع در ماساژ ( از جمله بازنمودن راه هوایی ، دادن Rescue breath و فرصت دادن جهت بررسی و تحلیل AED) تعیین می گردد . در اغلب مطالعات تعداد ماساژ بالاتر با میزان بقاء بالاتر مرتبط بوده است و تعداد ماساژ کمتر با میزان بقاء پایین تر . فراهم نمودن ماساژ قلبی مناسب با تأکید بر نه تنها سرعت ماساژ مناسب بلکه به حداقل رساندن انقطاء در این جزء اساسی CPR ،حاصل می گردد . سرعت ماساژ نامناسب و یا فواصل قطع فراوان ( یا هر دو ) موجب کاهش تعداد کلی ماساژهای دریافتی در دقیقه می گردد . جهت اطلاعات تکمیلی به کادر 2 مراجعه کنید .
عمق ماساژ قفسه سینه :
2010 (جدید) : جناغ فرد بالغ بایستی حداقل به عمق 2 اینچ فشرده شود ( cm5)
2005(قدیمی) : جناغ فرد بالغ بایستی به عمق تقریبی ½ 1 تا 2 اینچ (حدوداً 5-4 cm) فشرده شود .
علت : ماساژ موجب فراهم نمودن جریان خون بطور اولیه با افزایش فشار اینتراتوراسیک و فشردن مستقیم قلب می گردد .
ماساژ موجب فراهم نمودن جریان خون حیاتی و اکسیژن و رساندن انرژی به قلب و مغز می گردد .
زمانیکه محدوده ای برای عمق فشردن پیشنهاد گردد موجب نتایج گیج کننده می گردد ، بنابراین یک عمق ماساژ واحد اخیراً توصیه شده است . امدادگران اغلب ، علیرغم توصیه های موجود جهت " فشردن محکم" ، قفسه سینه را به میزان کافی نمی فشارند . علاوه بر این نتایج علمی حاضر بیان می کنند که ماساژهای با عمق 2 اینچ بسیار موثرتر از ماساژهای با عمق 5/1 اینچ هستند . به همین دلیل در گایدلاین 2010 AHA جهت CPR و ECC یک عمق حداقل واحد جهت فشردن قفسه سینه در فرد بالغ پیشنهاد می کند .
BLS در اعضای مراقبت های بهداشتی
خلاصه ای بر نکات کلیدی و تغییرات اساسی در گاید لاین AHA 2010 برای CPR جهت مسئولین مراقبتهای بهداشتی مشتمل بر موارد زیر است:
* به این علت که مصدومین با ایست قلبی، به صورت دوره کوتاهی از فعالیت شبه تشنجی و یا تنفس های آگونال و gasping تظاهر می کنند، ممکن است موجب به اشتباه انداختن امدادگر از عملیات گردند. بنابراین امدادگران بایستی به طور خاص به منظور شناسایی این تظاهرات از ایست قلبی آموزش ببینند تا موجب ارتقاء تشخیص ایست قلبی گردد.
* فرد ارائه دهنده مراقبت بایستی امدادگران واحد غیر آموزش دیده را در جهت ارائه CPR به صورت ماساژ دستی تنها در فرد بزرگسال با ایست قلبی ناگهانی تعلیم دهد.
* توصیه های مربوط به تشخیص آنی و فعال نمودن سیستم پاسخگوی اورژانس، زمانی که فرد ارائه دهنده مراقبت با مصدوم بزرگسال غیر پاسخگو و بدون تنفس یا با تنفس غیر طبیعی (مثل gasping) روبه رو می شود، مورد بازبینی قرار گرفته است.
فرد ارائه دهنده مراقبت بهداشتی به بررسی عدم تنفس یا تنفس غیر طبیعی (gasping) زمانیکه در حال بررسی عدم پاسخگویی فرد است، می پردازد. امدادگر سپس به فعالسازی سیستم پاسخ اورژانسی و فراهم نمودن AED می پردازد (یا فردی را به جهت انجام آن می فرستد). فرد ارائه دهنده مراقبت نباید بیش از 10 ثانیه جهت بررسی نبض صرف کند و در صورتیکه نبض طی 10 ثانیه مشخصاً احساس نشد باید CPR آغاز و در صورت دسترسی از AED استفاده گردد.
* "نگاه، سمع و احساس تنفس" از الگوریتم حذف گردیده است.
* تأکید بیشتر بر کیفیت بالای CPR قرار گرفته است (ماساژ با سرعت و عمق مناسب، فرصت دادن جهت بازگشت کامل قفسه سینه میان ماساژها، به حداقل رساندن انقطاع میان ماساژها و اجتناب از تهویه بیش از حد).
* استفاده از فشردن کریکوئید درحین تهویه به طور کلی توصیه نمی شود.
* امدادگران می بایست فشردن قفسه سینه را قبل از تنفسهای نجات بخش آغاز کنند.(C-A-B به جای ABC ). آغاز CPR با 30 نوبت ماساژ سپس 2 نوبت تهویه موجب کوتاه شدن تأخیر در شروع ماساژ اولیه می گردد.
* سرعت ماساژ از حدود 100 بار در دقیقه به حداقل 100 بار در دقیقه تغییر یافته است.
* عمق فشردن قفسه سینه در بزرگسالان، نسبت به توصیه های مبتنی از محدوده ی تقریبی 1 تا 2 اینچ (cm 4-5) به حداقل 2 اینچ (cm5)، تغییر یافته است.
* تأکید مستمر همچنان بر لزوم کاهش زمان میان آخرین ماساژ و دادن شوک و همچنین زمان میان دادن شوک و برقراری مجدد ماساژ بلافاصله پس از تحویل شوک وجود دارد.
* تمرکز بیشتر بر بکارگیری یک رویکرد تیمی در حین CPR وجود دارد.
این تغییرات به منظور آسان نمودن آموزشهای ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و استمرار تأکید بر لزوم فراهم نمودن CPR به صورت سریع و با کیفیت بالا برای قربانیان ایست قلبی طراحی شده است. اطلاعات بیشتر در مورد این تغییرات در ادامه آمده است.
توجه: در مباحث فوق جهت ارائه دهندگان خدمات بهداشتی، مواردی که میان ارائه دهندگان خدمات و امدادگران غیر حرفه ای مشترک است با ستاره (*) مشخص شده است.
شناسایی Agonal gasp (تنفسهای نامنظم) توسط امدادگر
ایست قلبی ممکن است با حرکات تشنج مانند یا تنفسهای نامنظم تظاهر کنند که قادر است برای امداد گران گیج کننده باشد. امدادگر اعزامی می بایست به طور اختصاصی جهت شناسایی چنین تظاهرات ایست قلبی آموزش دیده باشد تا موجب ارتقاء شناسایی ایست قلبی و تدارک آنی جهت CPR گردد.
2010 (جدید): به منظور کمک به اطرافیان در جهت شناسایی ایست قلبی، امدادگر می بایست در مورد پاسخگو بودن قربانی بزرگسال ، پرسش کند، سؤال در مورد اینکه آیا قربانی تنفس دارد، همچنین آیا تنفسهای وی طبیعی است، در افتراق قربانیان با تنفس نامنظم (بیمارانی که نیاز به CPR دارند) از افرادی که تنفسهای طبیعی داشته و بدون نیاز به CPR هستند، کمک کننده است. امدادگر غیر حرفه ای می بایست به منظور آغاز CPR در صورتیکه قربانی "نفس نمی کشد یا تنفس سطحی (gasp) دارد" آموزش ببیند. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی نیز می بایست در مورد آغاز CPR جهت قربانی بدون تنفس یا بدون تنفس طبیعی (فقط تنفس سطحی [gasp]) آموزش دیده باشند. بنابراین تنفس به طور اجمالی به عنوان جزئی از بررسی ما از ایست قلبی، مورد بررسی قرار می گیرد. قبل از اینکه ارائه دهنده خدمات بهداشتی، سیستم پاسخگوی فوریت را فعال نماید و AED را فراهم آورد (یا فردی را جهت انجام آن بفرستد) و سپس (به سرعت) پالس را چک کرده و CPR را آغاز و اقدام به استفاده از AED می نماید.
2005 (قدیمی): دستورالعمل امدادگر CPR می بایست مشتمل بر سوالاتی باشد که به اطرافیان در شناسایی بیماران با تنفسهای سطحی و ایست قلبی کمک کند تا توسط آن موجب افزایش اقدام به CPR توسط اطرافیان در چنین قربانی گردد .
علت : مستندات قابل توجهی در مورد تفاوت های منطقه ای در میزان بروز و پیامدهای ایست قلبی در ایالات متحده گزارش شده است . این اختلاف بیشتر گواهی بر لزوم نیاز سیستم ها و عموم بر شناسایی صحیح هر یک از موارد ایست قلبی درمان شده و سنجش پیامدهای آن است . گایدلاین 2010 AHA در CPR و ECC بطور کاملاً اختصاصی به اجزای ضروری در سیستمهای احیا پرداخته است . مطالعات منتشر شده از سال 2005 حاکی از ارتقاء نتایج ایست قلبی خارج از بیمارستان ، بخصوص در مورد ریتمهای قابل درمان با شوک ، بوده است . همچنین بر اهمیت تأکید هر چه بیشتر بر تدارک آنی CPR با کیفیت بالا ( ماساژ با سرعت و عمق مناسب ، فرصت دادن جهت بازگشت کامل قفسه سینه پس از هر بار ماساژ ، به حداقل رساندن انقطاع در ماساژ قفسه سینه و اجتناب از تهویه اضافی تأکید نموده است .
امدادگران حاضر بایستی بطور خاص در مورد کمک به اطرافیان در شناسایی تنفس نامنظم (agonalgasp) آموزش ببینند تا موجب ارتقاء شناسایی ایست قلبی گردد .
امدادگران همچنین می بایست در مورد اینکه تشنجهای منتشر خفیف ممکن است یکی از تظاهرات اولیه ایست قلبی باشند ، آگاه باشند . امدادگر می بایست سوالات سر راست در مورد اینکه بیمار پاسخگو است وتنفس طبیعی دارد مطرح نماید تا شناسایی بیماران با ایست قلبی احتمالی ممکن گردد . امدادگر می بایست به تنهایی شروع به ماساژ کند . دستورالعمل های CPR جهت کمک به اطرافیان غیر آموزش دیده ،موجب آغاز CPR در صورت شک به ایست قلبی می گردد . ( توضیحات در ادامه)
امدادگر حاضر می بایست دستورالعمل های CRR را فراهم آورد
2010( جدید) : گایدلاین 2010 AHA برای CPR و ECC دو تا توصیه می کند که امدادگران می بایست دستورالعمل های لازم جهت امدادگران غیر حرفه ای و غیر آموزش دیده را به منظور آغاز نمودن CPR دستی تنها ، برای بزرگسالانی که غیر پاسخگو بوده و بدون تنفس بوده یا تنفس غیر طبیعی دارند ، فراهم آورند .
امدادگران می بایست دستورالعملهای متداول CPR برای قربانیان که به احتمال زیاد به دنبال آسفکسی دچار ارست شده اند را در اختیار قرار دهند .
2005(قدیمی) : گایدلاین 2005 AHA برای CPR و ECC فکر می کند که دستورالعملهای تلفنی در مورد ماساژ قفسه سینه به تنهایی ممکن است ارجح باشد .
علت : متأسفانه اغلب بزرگسالانی که دچار ایست قلبی در خارج از بیمارستان می شوند توسط اطرافیان CPR نمی شوند . CPR اطرافیان بصورت دستی تنها ( ماساژ به تنهایی) بطور قابل ملاحظه ای موجب ارتقاء بقاء پس از ایست قلبی خارج از بیمارستان در مقایسه با عدم CPR توسط اطرافیان می گردد . دیگر مطالعات در مورد بزرگسالان با ایست قلبی که توسط امدادگران غیر حرفه ای احیاء شده اند نتایج مشابهی را در مورد میزان بقاء میان قربانیان دریافت کننده CPR دستی تنها در مقایسه با افرادی که CPR متداول ( همراه با تنفس های نجات بخش ) شده اند ، نشان داده اند . این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است که ارائه دستورالعمل جهت امدادگران غیر حرفه ای جهت انجام CPR دستی تنها در مقایسه با CPR متداول در قربانیان بزرگسالان به مراتب آسان تر است و بنابراین توصیه ها امروزه قویاً در این مسیر است ، علیرغم اینکه قربانی ممکن است دچار ایست قلبی ناشی از آسفکسی ( مانند غرق شدگی ) شده باشد .
فشار کریکوئید :
2010 جدید : استفاده متداول از فشردن کریکوئید در ایست قلبی توصیه نمی شود .
2005 ( قدیمی) : فشار بر کریکوئید می بایست تنها زمانی مورد استفاده قرار گیرد که بیمار افت هوشیاری عمیق داشته و معمولاً نیازمند امدادگر سومی است که درگیر ماساژ قفسه سینه و یا تنفس نجات بخش نباشد .
علت : فشردن کریکوئید ، تکنیکی است که با اعمال فشار بر روی غضروف کریکوئید قربانی موجب راندن تراشه به خلف و فشردن مری بر روی مهره های گردنی می گردد . فشردن کریکوئید می تواند موجب پیشگیری از پر هوایی معده و کاهش ریسک رگورژیتاسیون و آسپیراسیون در حین تهویه با ماسک – بگ شود ولی خود نیز می تواند مانع از تهویه گردد . هفت مطالعه تصادفی نشان داده اند که فشردن کریکوئید می تواند موجب تأخیر و یا ممانعت از جایگذاری راه هوایی پیشرفته گشته و علیرغم بکارگیری فشردن کریکوئید همچنان امکان وقوع درجاتی از آسپیراسیون وجود دارد . علاوه بر این آموزش امدادگران جهت استفاده مناسب از این مانور دشوار است . بنابراین ، کاربرد متداول فشردن کریکوئید در ایست قلبی توصیه نمی گردد .
تأکید بر ماساژ قفسه سینه :
2010( جدید) تأکید بر ماساژ قفسه سینه در هر دو گروه امدادگران آموزش دیده و غیر حرفه ای وجود دارد . در صورتیکه فرد حاضر آموزش CPR ندیده باشد ، می بایست CPR دستی تنها ( فقط ماساژ قفسه سینه) را جهت بیمار بزرگسال با ایست قلبی ناگهانی فراهم آورد که با تأکید بر " فشردن سریع و محکم" در مرکز قفسیه سینه و یا پیروی از دستورالعمل های امدادگر فوریت های پزشکی ، فراهم می شود . امدادگر می بایست CPR دستی تنها را تا زمانیکه که یک AED در محل حاضر شود و آماده ی استفاده گردد و یا مسئولین EMS ، مراقبت از قربانی را به عهده گیرند ، ادامه یابد .
بطور بهینه ، تمامی ارائه دهندگان مراقبت های درمانی می بایست در مورد BLS آموزش ببینند . در این جمعیت آموزش دیده ، هم در میان مسئولین EMS و هم امدادگران حرفه ای بیمارستانی فراهم نمودن ماساژ قفسه سینه و تنفس های حیات بخش برای قربانیان ایست قلبی ، منطقی به نظر می رسد .
2005( قدیمی) : گایدلاین 2005 AHA برای CPR و ECC ، توصیه های متفاوت برای امدادگران حرفه ای و غیر حرفه ای ندارد و تأکیدی بر تفاوت های میان دستورالعمل های ارائه شده جهت امدادگر منفرد در مقایسه با ارائه دهنده خدمات درمانی ندارد ولی توصیه می کند که امدادگر غیر حاضر دستورالعمل های CPR بصورت ماساژ به تنهایی برای اطرافیان غیر آموزش دیده را ارائه کند . علاوه بر این گایدلاین 2005 AHA برای CPR و ECC بیان می کند که امدادگری که قادر و یا علاقمند به فراهم نمودن تهویه نباشد می بایست اقدام به ماساژ قفسه سینه به تنهایی نماید. با توجه به این که عبارت CPR دستی تنها در AHA در سال 2008 منتشر شده است .
2005 ( قدیمی) : ارائه دهنده خدمات درمانی اقدام به فعال سازی سیستم پاسخگوی فوریت ها بلافاصله پس از یافتن یک قربانی غیر پاسخگو می کند . امدادگر سپس به نزد قربانی بازگشته راه هوایی وی را باز نموده و وجود تنفس یا تنفس غیر طبیعی را مورد بررسی قرار می دهد .
علت : ارائه دهنده خدمات درمانی ، فعالسازی سیستم پاسخگوی فوریت ها را به تأخیر میاندازد ولی می بایست دو دسته از اطلاعات را بطور همزمان کسب نماید : امدادگر می بایست پاسخگویی بیمار را سنجیده و به بررسی عدم تنفس یا عدم تنفس طبیعی در وی بپردازد . در صورتیکه که قربانی پاسخی نمی دهد و اصلاً تنفس ندارد و یا تنفس طبیعی ندارد ( به عنوان مثال ، فقط تنفس نامنظم سطحی ، (agonal gaspامدادگر می بایست سیستم پاسخگوی فوریت ها را فعال نماید و در صورت امکان دسترسی دستگاه AED را فراهم آورد ( یا کسی را جهت انجام آن بفرستد ) در صورتیکه ارائه دهنده خدمات درمانی ، در عرض 10 ثانیه هیچ ضربانی را لمس نکند . امدادگر می بایست CPR را آغاز کند و زمانیکه دستگاه AED حاضر شد ، آن را مورد استفاده قرار دهد.
تغییر در توالی CPR: C-A-B بجای A-B-C
2010 (جدید): یکی از تغییرات گایدلاین 2010 AHA برای CPR و ECC توصیه به آغاز ماساژ قفسه سینه قبل از تهویه دارد.
2005 (قدیمی): توالی CPR در بزرگسالان با باز نمودن راه هوایی و بررسی تنفس طبیعی شروع شده و پس از آن با ارائه دو تنفس نجات بخش و سپس با چرخه 30 ماساژ قفسه سینه و سپس دو تنفس، ادامه می یابد.
علت: علیرغم اینکه هیچ یک از مستندات انسانی و یا حیوانی منتشر شده نشان نداده اند که آغاز CPR با 30 ماساژ به جای دو نوبت تهویه موجب بهبود نتایج گردد.ماساژ قفسه سینه موجب برقراری جریان خون شده و مطالعات در مورد ایست قلبی خارج بیمارستانی در بزرگسالان حاکی از آن بوده اند که میزان بقاء زمانیکه اطرافیان اقدام به برقراری ماساژ قفسه سینه بنمایند نسبت به عدم انجام ماساژ بالاتر است. ماساژ قفسه سینه را می توان تقریباً بلافاصله آغاز نمود در حالیکه تغییر وضعیت سر و به دست آوردن یک محافظ جهت تنفس دهان به دهان یا دادن تنفس نجات بخش با ماسک - بگ در تمام موارد ، زمان بر است. تأخیر در آغاز ماساژ قفسه سینه ، را با حضور دو امدادگر می توان تقلیل داد: امدادگر اول ماساژ قفسه سینه را آغاز می کند و امدادگر دوم راه هوایی را باز نموده و جهت دادن تنفس بلافاصله پس از تمام شدن 30 ماساژ ، آماده می گردد. در صورتی که یک و یا تعدادی بیشتر از امدادگران حضور داشته باشند، آغاز CPR با ماساژ قفسه سینه، دریافت سریع این مداخله حیاتی برای قربانی را تضمین می کند.
2010 (جدید): "نگاه ، سمع و احساس تنفس" از توالی ارزیابی تنفس پس از باز نمودن راه هوایی حذف شده است. ارائه دهنده خدمات درمانی به طور اجمالی به بررسی تنفس در حین بررسی پاسخگویی بیمار برای شناسایی ایست قلبی می پردازد. پس از 30 نوبت ماساژ امدادگر منفرد راه هوایی قربانی را باز نموده و دو نوبت تنفس به وی می دهد.
2005(قدیمی): "نگاه ، سمع واحساس تنفس" به منظور ارزیابی تنفس پس از باز نمودن راه هوایی بکار می رود.
علت: بر اساس توالی جدید ماساژ اولیه، در صورتیکه قربانی بزرگسال غیر پاسخگو بوده و عدم تنفس یا عدم تنفس طبیعی (عدم تنفس و یا فقط تنفس نامنظم GASP) داشته باشد. عملیات CPR اجرا شده و با ماساژ قفسه سینه (توالی C-A-B) آغاز می گردد. بنابراین تنفس تنها بصورت اجمالی و به عنوان جزئی از بررسی جهت ایست قلبی مورد بررسی قرار می گیرد. پس از اولین سیکل از ماساژ قفسه سینه، راه هوایی باز می شود و امدادگر دو تنفس به بیمار می دهد.
سرعت ماساژ قفسه سینه: حداقل 100 بار در دقیقه
2010 (جدید): جهت امدادگر منفرد و یا ارائه دهنده خدمات درمانی، اجرای ماساژ قفسه سینه با سرعت حداقل 100 دقیقه منطقی به نظرمی رسد.
2005 (قدیمی): فشردن قفسه سینه با سرعت حدود 100 دقیقه.
علت: تعداد ماساژ قفسه سینه در دقیقه که حین CPR به بیمار داده می شود یکی از عوامل مهم تعیین کننده در Rosc و بقاء بیمار با عملکرد عصبی مناسب می باشد . تعداد حقیقی ماساژ دریافتی در دقیقه بر اساس سرعت ماساژ قفسه سینه و تعداد و طول مدت موارد انقطاع در ماساژ می باشد. (از جمله باز نمودن راه هوایی، رساندن تنفس های نجات بخش و یا فرصت تهیه AED) . در اغلب مطالعات، اجرای ماساژ بیشتر حین احیاء با بقاء بهتر و اجرای تعداد کمتر ماساژ با میزان بقاء پایین تر مرتبط بوده است.
اجرای ماساژ قلبی مناسب نیازمند تأکید بر نه تنها سرعت ماساژ مناسب بلکه به حداقل رساندن موارد انقطاع این جزء حیاتی از CPR می باشد.
سرعت نامناسب ماساژ و یا فراوانی موارد انقطاع (یا هر دو) موجب کاهش کل موارد ماساژ دریافتی بیمار در دقیقه می گردد. جهت اطلاعات بیشتر به جدول 2 در صفحه 4 مراجعه شود.
عمق ماساژ قفسه سینه:
2010 (جدید): استرنوم فرد بزرگسال می بایست حداقل 2 اینچ (cm5) فشرده شود.
2005 (قدیمی): استرنوم فرد بزرگسال5/1-2 اینچ فشرده شود. (حدود cm5-4)
علت: ماساژ موجب ایجاد جریان خون به طور اولیه با افزایش فشار داخل قفسه سینه و بطور مستقیم با فشردن قلب می شود. ماساژ قفسه سینه موجب ایجاد جریان خون حیاتی و رساندن اکسیژن و انرژی به مغز و قلب می گردد.
زمانی که محدوده ای از عمق فشردن توصیه شود، موجب سردرگمی می گردد. امدادگران اغلب علیرغم توصیه های موجود جهت فشردن محکم ، قفسه سینه را به میزان مناسب نمی فشارند. به علاوه فشردن به عمق حداقل 2 اینچ بسیار مؤثر تر از ماساژ با عمق 5/1 اینچ می باشد. به این دلیل گاید لاین 2010 AHA برای CPR و ECC یک عمق واحد حداقل ، جهت ماساژ قفسه سینه بزرگسالان توصیه می کند و این عمق ماساژ نسبت به توصیه های قبلی بیشتر است. (لطفا فایل ضمیمه 2 را باز کنید )
احیاء تیمی :
2010 (جدید): گامهای الگوریتم BLS در گذشته به صورت یک توالی بیان شده است تا امدادگر منفرد را در اولویت بندی فعالیتها کمک کند. در حال حاظر تأکید بیشتری بر فراهم نمودن CPR به عنوان یک سیستم شده است. چرا که عملیات احیاء در بسیاری از مراکز EMS و سیستم های خدمات درمانی یک سیستم از امدادگران را درگیر می نماید و امدادگران بطور همزمان فعالیت های متفاوتی را انجام می دهند. به عنوان مثال یک امدادگر سیستم پاسخگوی فوریت را فعال می کند، زمانی که امدادگر دوم ماساژ قفسه سینه را آغاز نموده است و امدادگر سوم به برقراری تهویه و یا فراهم نمودن ماسک وبگ جهت تنفس نجات بخش می پردازد و امدادگر چهارم نیز به فراهم نمودن و آماده کردن دفیبریلاتور مشغول است.
2005 (قدیمی): گامهای BLS مشتمل بر یک سری توالی از ارزیابی ها و اقدامات می باشد. هدف از الگوریتم بیان نمودن مراحل به شیوه ی منطقی و مختصر به گونه ای است که هر امدادگر به آسانی قادر به یادگیری، به خاطر سپردن و اجرای آن باشد.
علت: تعدادی از عملیات احیاء توسط یک امدادگر منفرد آغاز می گردد که در خواست کمک می کند، درحالیکه دیگر موارد عملیات احیاء با حضور چندین نفر از امدادگران آغاز می گردد. آموزشها می بایست بر پایه شکل گیری یک سیستم پس از حضور هر یک از امدادگران، و یا گماشتن یک فرد به عنوان رهبر تیم در صورتیکه چندین امدادگر حضور داشته باشند، قرار گیرد.
در صورت حضور پرسنل بیشتر، مسئولیت انجام امور بطور معمول و متوالی توسط امدادگران کمتری انجام می شود . در حال حاضر به تیمی از امدادگران که به اجرای همزمان امور مشغولند ، محول می گردد . بنابراین ، آموزش دهندگان خدمات درمانی BLS نبایست تنها آموزش مهارت های انفرادی را مدنظر قرار دهند بلکه می بایست امدادگران را جهت فعالیتهای موثر گروهی ، آماده نمایند .
مقایسه عناصر کلیدی BLS در بزرگسالان ، اطفال و نوزادان :
مشابه گایدلاین 2005 AHA برای CPR و ECC ، گایدلاین 2010 AHA برای CPR و ECC نیز مشتمل بر یک جدول مقایسه ای است که به عناصر کلیدی BLS در بزرگسالان ، اطفال و نوزادان ( مشتمل بر CPRبرای نوزادان تازه متولد شده ) را فهرست نموده است . این عناصر کلیدی در جدول شماره 1 آورده شده است .
