توصیه های کمک های اولیه سال 2010

توصیه های سال 2005

توضیح تفاوتها

در حال حاضر درسال 2010 توصیه این است که در صورت ادامه یافتن علائم مربوط به عارضه آنافیلاکسی علی رغم مصرف و تجویز داروی اپی‌نفرین ، فرد کمک رسان باید قبل از  بکارگیری دوز دوم داروی اپی نفرین به دنبال کمک پزشکی باشد .

با این حال ، اگر کمک پزشکی پیشرفته موجود نباشد و علائم آنافیلاکسی بعد از چند دقیقه ادامه داشت یک دوز دیگر از اپی نفرین تجویز شده بصورت auto- injector  باید بکار برود.

در سال 2005 ، راه کارهای سال 2010 حاکی ازآن است که فرد کمک رسان باید در مورد علائم و نشانه های آنافیلاکسی و استفاده صحیح از یک دستگاه تزریق کننده اپی نفرین به صورت خودکار آموزش دیده باشد تا بتواند به قربانی کمک کند.

تشخیص آنافیلاکسی حتی برای افراد حرفه ای با چالش هایی همراه است و مصرف اپی نفرین زیادی ممکن است ایجاد مشکلاتی حتی برای افرادی شود که دچار آنافیلاکسی نشده اند.

استفاده مرتب و منظم از عوامل انعقاد خون برای کنترل خونریزی بعنوان روشی توسط فرد کمک رساندر کمک های اولیه  در این زمان توصیه نمی شود .

علی رغم این واقعیت که یک تعداد از عوامل انعقاد خون در فرایند کنترل خونریزی موثر بوده اند استفاده از آنها بعنوان یک اقدام کمک اولیه معمول و همیشگی برای کنترل خونریزی توصیه نمی شود زیرا میزان سودمندی آنها عمدتا متغیر است و ممکن است دارای اثرات جانبی باشند .

در مورد مار گزیدگی : بکار بردن یک بانداژ فشاری که باعث حرکت نکردن عضو آسیب دیده شود آنهم با فشاری در حدود 40 و 70 mmHg در انهای ناحیه فوقانی و 35 و 70 mmHg در انتهای ناحیه تحتانی به دور کل ناحیه گزیده شده یک روش مفید و مطمئن برای کند کردن جریان لنف و جلوگیری از انتشار زهر است . بانداژ باید به اندازه کافی سفت و محکم باشد و یک انگشت سبابه بتواند به راحتی و نه بصورت شل و راحت در زیر بانداژ حرکت کند و بانداژ گرم و نرم باشد .

در سال 2005 ، استفاده از بانداژ فشاری عدم حرکت دادن عضو آسیب دیده برای کاهش گسترش سم در بدن تنها برای افرادی توصیه شده است که قربانی گزش نیش مارهای دارای سم مخدر اعصاب شده اند مثل مارهای مرجانی یا coral snakes .

اثر بخشی روش عدم حرکت دادن عضو آسیب دیده تحت فشار برای انواع دیگر مارهای سمی آمریکایی ثابت شده است .

درمورد نیش های ستاره دریایی : برای غیر فعال کردن زهر و جلوگیری از زهر آلود شدن بیشتر ، محل نیش ستاره دریایی را باید با مقادیر زیادی از سرکه ( محلول اسد استیک 4 تا 6 درصد ) حداقل به مدت 30 ثانیه سریع شستشو داد . بعد از غیر فعال شدن یا از بین رفتن نماتوسیت ها، میتوان درد ناشی از گزش ستاره دریایی را با قرار دادن عضو صدمه دیده در آب داغ و گرم معالجه کرد .

تعدادی از درمانهای موضعی مورد استفاده قرار گرفته است ، اما بررسی و ارزیابی حتمی و قطعی موضوع نشان می دهد که استفاده از سرکه برای غیر فعال و بی اثر کردن  نماتوسیت ها بسیار موثر است . فرو بردن عضو آسیب دیده در آب داغ تا جایی که برای فرد قابل تحمل باشد آن هم به مدت 20دقیقه برای درمان درد عضو بسیار موٌثر است.