دستور عدم تلاش برای احیا ( DNAR ) مقوله‌ای است که توسط یک پزشک دارای مجوز یا یک مقام قانونی محلی صادر میشود. این دستور باید امضا شده باشد و از نظر تاریخ معتبر باشد. در بسیاری از موقعیت ها و اماکن، فراهم کردن شرایط مرگ طبیعی یا "اجازه مرگ طبیعی"به بیمار (AND ) بعنوان یک عبارت ترجیحی برای جایگزینی بجای عبارت " تلاشی برای احیا نکنید" تبدیل شده است و بر این امر تاکید دارد که با صدور این دستور، عواقب و پیامدهای طبیعی مربوط به یک بیماری یا صدمه پذیرفته و اجازه آن صادر شده است و همچنین بر خدمات بهداشتی درمانی جاری مراحل پایانی حیات تاکید می شود. دستور عدم تلاش برای احیای بیمار( DNAR ) باید بطور واضح و روشن مداخلات احیای انجام شده در زمان وقوع یک فوریت تهدید کننده زندگی را شرح دهد. در اکثر موارد، دستور DNAR از طریق گفتگوی مستند شده با بیمار، خانواده بیمار، یا فرد تصمیم‌گیرنده جایگزین صادر میشود و تمایلات بیمار در مورد مداخلات احیا در نظر گرفته میشود. بعلاوه ، ممکن است لازم باشد از نظر برخی قوانین قضایی این فرایند توسط یک شاهد یا یک پزشک درمان کننده ثانوی مورد تایید قرار گیرد.
