امتحان تئوری :

دانشجو باید بتواند نمره حداقل 16 را از بیست سوال استاندارد شده چند گزینه ای کسب نماید . سوالات ترکیب زیر را دارند : مبحث ارزیابی ( 3 سوال ) – مبحث تهویه ( 3 سوال ) – مبحث ماساژ قلبی ( 3 سوال ) – مبحث دفیبریلاسیون ( 3 سوال ) – مبحث خفگی ( 3 سوال ) - کلیات احیا ( 3 سوال ) و 2 سوال نیز بین مباحث توزیع می شود ( دو یا سه سوال تصویری است )

امتحان عملی :

دانشجو باید بتواند در یک امتحان به شیوه OSCE ای ، مهارت های لازم را در پنج ایستگاه زیر به نمایش بگذارد . هر ایستگاه 4 امتیاز دارد . نمره قبولی در این آزمون 16 از بیست است .

• ارزیابی: احیا گر باید بتواند هوشیاری ، تنفس ، وضعیت نبض و خطرات احتمالی همراه با بیمار را ارزیابی کند و در زمان مناسب درخواست کمک نماید.

• تهویه : احیاگر باید بتواند با ابزار ها و مانورهای مختلف تهویه بیمار را برقرار نماید.

• ماساژ قلبی : احیاگر باید بتواند به تعداد و شیوه صحیح ماساژ قلبی بدهد .

• شوک : احیاگر باید بتواند با دستگاه AED را نصب و راه اندازی نماید.

• مانور هملیخ : احیاگر باید بتواند جسم خارجی را از راه هوائی بیمار با استفاده از مانور های مختلف خارج کند.